Monday, August 17, 2009

Η αξιοκρατία στις εκπαιδευτικές άδειες

Το ότι για να πάρεις εκπαιδευτική άδεια χρειάζεσαι τη μεσολάβηση κάποιου από τους πολλούς νταβατζήδες συνδικαλιστές είναι γνωστό. Έχει ενδιαφέρον όμως όταν οι ίδιοι οι συνδικαλιστές προσπαθούν να εκθέσουν το σκεπτικό πίσω από τα κριτήρια με τα οποία μοιράζουν τις άδειες αυτές.

Έτσι λοιπόν ο Ζαχαρίας Καψαλάκης, Δοκτωρας Συνδικαλιστής, μας ενημερώνει για τα ενδότερα των εκπαιδευτικών αδειών, αλλά και για τα ιδανικά του συνδικαλισμού.

Μετά από την αναγκαία αναφορά στον άρρωστο πατέρα του, κάνει μία ιστορική αναδρομή για το πως ο Ανδρέας Παπανδρέου αναβάθμισε τους δασκαλάκους σε δόκτωρες, και πρώτοι φυσικά που έγιναν δόκτωρες ήταν οι συνδικαλιστές. Έτσι, χάρη στον Παπανδρέου οι δάσκαλοι αναβαθμίστηκαν και έγιναν πάνσοφοι, και σαν τέτοιοι ασχολήθηκαν με το μεγάλο θέμα της εκπαίδευσης. Για το ποιό ήταν αυτό μας ενημερώνει ο Καψαλάκης:


'...αγωνίστηκαν για να εφαρμοστεί ο θεσμός του Ολοήμερου Σχολείου, που έλυσε την αδιοριστία του κλάδου μας'

'...απείργησαν 40 μέρες πριν λίγα χρόνια, για να έχουν τα Ελληνόπουλα δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και αύριο ο κλάδος μας δεν θα έχει ούτε αδιόριστους νηπιαγωγούς'


Αφού μας κατατοπίζει για το πραγματικό κίνητρο πίσω από τους "αγώνες" για ολοήμερο σχολείο και υποχρεωτική προσχολική αγωγή, ο Καψαλάκης προχωρά σε μία ηρωική κραυγή για τη μάσα των εκπαιδευτικών:


'Είμαι περήφανος λοιπόν και γι’ αυτό που έκανα και γι’ αυτό που έγραψα. Και να είστε σίγουροι πως για μένα το θέμα δεν τελείωσε εδώ. Πριν να βάζετε όμως την πέννα σας στη μελάνι, διαβάστε καλά την ιστορία του κλάδου των εκπαιδευτικών. Μάθετε πως «τα δασκαλάκια» έφτασαν τη βάση στη σχολή τους στα 19.000 μόρια. Μάθετε πως έλυσαν την αδιοριστία στον κλάδο τους. Μάθετε γιατί ο Ελληνικός Λαός έχει στο υψηλότερο σκαλί της εμπιστοσύνης του την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.'


Αυτά πριν καταλήξει στο ότι οι αιρετοί πήραν μία λίστα με τα ονόματα όσων είχαν άνωθεν μέσο στην οποία έπρεπε να προσθέσουν από κάτω τα δικά τους και ότι δε χρειάστηκε να ασχοληθούν με τις λεπτομέρειες των αιτήσεων.

Αυτή είναι λοιπόν η αξιοκρατία που βασιλεύει στην εκπαίδευση και που με το κατάλληλο μέσο κάνει τους δασκάλους και τις δασκάλες διδάκτορες στα πιο πιθανά και απίθανα θέματα, όπως το φύλο στο δημοτικό τραγούδι ή η διδασκαλία της ιστορίας σε παιδιά προσχολικής ηλικίας (και γιατί όχι και βρεφικής, αλλά αυτό είναι αντικείμενο άλλου διδακτορικού).

Το θέμα των εκπαιδευτικών αδειών είναι μεγάλο και όλοι αυτοί που φωνάζουν παραλείπουν τις λεπτομέρειες που ο κόσμος ποτέ δε μαθαίνει. Θα επανέλθουμε δριμύτεροι.